Absolwent Wydziału Biotechnologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, gdzie uzyskał stopień magistra (2006). Następnie zmienił kierunek badań na fotochemię półprzewodników i uzyskał stopień doktora na Wydziale Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego (2011).
Jest członkiem Grupy Fotokatalizy działającej na Wydziale Chemii UJ. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na pograniczu nanotechnologii i biologii i dotyczą interakcji nanocząstek z biostrukturami i biomolekułami. Jego zainteresowania badawcze obejmują mechanizmy fototoksyczności półprzewodników, zwłaszcza tych związanych z generowaniem reaktywnych form tlenu na powierzchni modyfikowanych nanokrystalicznych półprzewodników tlenkowych. Jest autorem kilku artykułów i rozdziałów w książkach, kilku patentów i zgłoszeń patentowych. Opracował metodę uczulania koloidów TiO₂ prostymi związkami organicznymi, która znalazła zastosowanie w roztworze fotokatalitycznym do czyszczenia soczewek kontaktowych.
Od 2009 roku szczególnie interesuje się możliwością wykorzystania odkryć naukowych. W 2015 roku został beneficjentem programu Top 500 Innovators prowadzonego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W ramach programu odbył staż zawodowy na Uniwersytetach w Cambridge i Oxfordzie.

Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (1997), zdobył doktorat na Uniwersytecie Erlangen-Nürnberg w Niemczech (2000). Obecnie jest profesorem zwyczajnym na Wydziale Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest kierownikiem Zakładu Chemii Nieorganicznej oraz Dziekanem Wydziału Chemii. Kieruje również Grupą Fotokatalizy. Jego zainteresowania badawcze obejmują mechanizmy procesów fotokatalitycznych (zwłaszcza związanych z fotosensybilizacją i aktywacją małych cząsteczek na powierzchni TiO₂), właściwości redoks fotokatalizatorów, fotokatalityczną detoksykację i dezynfekcję, fotokatalityczne wiązanie dwutlenku węgla, a także fotoelektrochemię i spektroelektrochemię półprzewodników. Jest autorem ok. 120 artykułów i rozdziałów w książkach (cytowanych ok. 5400 razy, h = 37), kilka patentów i zgłoszeń patentowych. Wojciech Macyk był głównym wykonawcą w kilku międzynarodowych i krajowych projektach badawczych. Był promotorem 15 ukończonych prac doktorskich. W latach 2014 i 2015 był profesorem wizytującym w Catalysis Research Centre, Hokkaido University w Sapporo oraz w School of Computing, Engineering and Mathematics, Western Sydney University. Otrzymał szereg nagród, w tym nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia naukowe, nagrodę Prezesa Rady Ministrów za pracę habilitacyjną, stypendium „Zostań z nami! przyznane przez tygodnik Polityka, laureatem stypendium dla młodych naukowców przyznane przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej (FNP), laureatem Nagrody Alberta Wellera przyznana przez Niemieckie Towarzystwo Chemiczne (GDCh, Niemcy), nagrody Fundacji Staedtler za pracę doktorską (Niemcy), nagrody Procter & Gamble za pracę magisterską. Zdobył również srebrny medal na 24. Międzynarodowej Olimpiadzie Chemicznej, Pittsburgh-Washington, USA (1992).